Άρχισες πάλι να αραδιάζεις τις συνηθισμένες σου αρλούμπες.
Η γλώσσα σου πήγαινε ροδάνι.
Ούτε ανάσα δεν έπαιρνες, εμένα δε με άφηνες ν' αρθρώσω λέξη και το πρόσωπο σου είχε κοκκινήσει από την έξαψη.
Στο τέλος πέταξες και μια χυδαία βρισιά, μπήκες στο αυτοκίνητο, κοπάνησες την πόρτα κι έφυγες γκαζώνοντας επιδεικτικά...
Γιατί αυτό είναι το επίπεδο σου κούκλα μου, πώς να το κάνουμε;
Μα πώς έμπλεξα εγώ με αυτήν τη γυναίκα;
Α, μα το θεό, πρέπει να τελειώνει αυτή η ιστορία.
Στα τσακίδια λοιπόν!
Καλύτερα έτσι.
Τώρα ήταν ανάγκη να μείνει το πανωφόρι μου στο αμάξι;
Τα κλειδιά μου, το πορτοφόλι μου, όλα εκεί είναι.
Μόνο το κινητό έχω μαζί μου.
"Έλα βρε μωρό μου, δεν μπορούμε να βγαίνουμε κι εμείς ένα Σαββατόβραδο σαν άνθρωποι;"
Η γλώσσα σου πήγαινε ροδάνι.
Ούτε ανάσα δεν έπαιρνες, εμένα δε με άφηνες ν' αρθρώσω λέξη και το πρόσωπο σου είχε κοκκινήσει από την έξαψη.
Στο τέλος πέταξες και μια χυδαία βρισιά, μπήκες στο αυτοκίνητο, κοπάνησες την πόρτα κι έφυγες γκαζώνοντας επιδεικτικά...
Γιατί αυτό είναι το επίπεδο σου κούκλα μου, πώς να το κάνουμε;
Μα πώς έμπλεξα εγώ με αυτήν τη γυναίκα;
Α, μα το θεό, πρέπει να τελειώνει αυτή η ιστορία.
Στα τσακίδια λοιπόν!
Καλύτερα έτσι.
Τώρα ήταν ανάγκη να μείνει το πανωφόρι μου στο αμάξι;
Τα κλειδιά μου, το πορτοφόλι μου, όλα εκεί είναι.
Μόνο το κινητό έχω μαζί μου.
"Έλα βρε μωρό μου, δεν μπορούμε να βγαίνουμε κι εμείς ένα Σαββατόβραδο σαν άνθρωποι;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου