Λυκόφως

Η Κρύσταλ Άρμπογκαστ (Crystal Arbogast) από το Μιζούρι των Η.Π.Α. μας παραχώρησε ευγενικά, δι αλληλογραφίας, την άδεια για αναδημοσίευση της δουλειάς της που μπορεί να βρεθεί στην ιστοσελίδα της crystalarbogast.net.
Το ποίημα τιτλοφορείται "Twilight" - απόδοση στα ελληνικά: Χ.Δ.Τ.


Κοιτάζει έξω απ' το παράθυρο
Τους ξένους που περνούν.
"Καημένη γριούλα", λένε.
"Τά 'χει χαμένα".
Λερώνεται πάνω της, στη ρόμπα της που
Μυρίζει ήδη και ούρα.
Μα δεν ξέρουν
Ότι ονειρεύεται.
Αναπολεί,
Τη ζωή και τις αγάπες της.
Εκείνον.
Τις ρυτίδες στις άκρες των ματιών του
Όταν χαμογελούσε.
Πώς την αγάπαγε
Και τη φρόντιζε,
Εωσότου πέθανε.
Τα παιδιά τους,
Απαλά, μοσχομυριστά μωρά.
Παιδικά γέλια.
Πού πήγανε;
Έτσι, περιμένει στο παράθυρο.
Τον περιμένει,
Να την πάρει μακριά από τα βλέμματα
Των ξένων.
Και τα σκληρά χέρια των άλλων,
Που όλο κοιτάνε το ρολόι,
Και της μιλάνε σαν
Να είναι παιδί.
Στη σκέψη του, χαμογελάει
Και υπόσχεται να περιμένει.
"Πώς είμαστε σήμερα, καλά;"
Μια φωνή εισβάλλει στον κόσμο της
Και την τσουλάνε με την καρέκλα προς το δωμάτιο
"Θα πρέπει τώρα να πάμε να αλλάξουμε"
"Πω πω μυρωδιές σήμερα!"
Κλείνει τα μάτια της, κλείνει απ' έξω
Τις φωνές,
Και μουρμουρίζει το αγαπημένο τους τραγούδι.