Η ερώτηση

Με ρωτάς αν θυμάμαι...

όλα τα θυμάμαι

πολλά, τόσα θυμάμαι

μαι πιο πολύ θυμάμαι τα χείλη της

χείλη υγρά στο σκοτεινό στενό

δίπλα απ' το μπαράκι

στην ερημική παραλία

στο μικρό φοιτητικό διαμέρισμα

και μετά, χείλη καμπυλωμένα

ελαφρά προς τα πάνω

για δεκαετίες σχηματίζοντας

το πιο ζεστό χαμόγελο στη ζωή μου

μα ξαφνικά, από κάποια στιγμή

χείλη ξερά και σκασμένα

τόσες μέρες στο κρεβάτι του νοσοκομείου

μ' ένα μπαμπάκι ποτισμένο στο νερό

να τ' ανακουφίσω προσπαθούσα

όπως με συμβούλευαν οι νοσοκόμες

και στερνή ανάμνηση

άλλη πιο ύστερη Θεέ μου δεν έχω

χείλη παγωμένα.