Η αναμέτρηση

                                                          στον φίλο Ν.Μ.

Φυσάει συνεχώς, δυνατά τις τελευταίες μέρες

με αποτέλεσμα να έχει πέσει η θερμοκρασία

πιο κάτω από τα συνηθισμένα για την εποχή επίπεδα

όμως δεν είναι αυτό το πρόβλημα

ο αέρας είναι φαινόμενο πολύ εκνευριστικό

ανοιγοκλείνουν χτυπώντας τα πορτοπαράθυρα

στα μπαλκόνια, τις βεράντες των διαμερισμάτων

φτεροκοπούν κουρτίνες, τινάζονται οι τέντες

αχολοούν κάθε λογής κρεμαστά κουδουνικά και ξυλαράκια

τα απλωμένα ρούχα κάνουνε τεστ αντοχής

τεζάροντας τα μπουγαδόσκοινα και που και που τα κόβουν

σπάνε τζάμια, γλάστρες σποραδικά

γιομίζει ο τόπος φύλλα, πεταμένα χαρτιά, σακούλες που πετούν

κ' εγώ είν' ώρα να φύγω για την εργασία κ' αναρωτιέμαι

αν πρέπει να κλείσω την μπαλκονόπορτα στο υπνοδωμάτιο

πράγμα που ποτέ δεν κάνω τέτοια εποχή

παρά αφήνω το ένα φύλλο ανοιχτό

στηρίζοντας το μ' ένα σκαμπώ με μερικά βιβλία απάνω

και να πω θέλω δυο λόγια περισσότερα για τούτο το σκαμπώ

που τό'χω δίπλα στο κρεββάτι, καθώς βλέπεις

το κομοδίνο έχει φισκάρει από βιβλία

και απαιτείται επιπλέον επιφάνεια τοποθέτησης

γιατί τόσα πολλά αν με ρωτήσετε

είναι αλήθεια πως διαβάζω διάφορα ταυτόχρονα

μα όχι πια και τόσα...

ας πούμε ορισμένα που ξεκίνησα παλιότερα και τα παράτησα

χάριν κάποιων άλλων στέκουν ακόμα ξεχασμένα εκεί

όπως και άλλα αρκετά που να αρχίσω ήθελα

μα ποτέ δεν τό ΄κανα κι ας πάνε χρόνια τώρα

ε, κάπως έτσι γι αυτό λοιπόν έχω φέρει το σκαμπώ

βάζω κι εκεί βιβλία απάνω σε μια στοίβα  που όμως

τώρα σκέφτομαι πως ο συνήθης αριθμός των δύο - τρίων τόμων

δε θά 'ναι αρκετός κ' επισωρεύω κάμποσους ακόμα

για νά 'ναι σθεναρή η αντίσταση

τί τα θες; είναι παλιά κουβέντα αυτή η αντιπαράθεση

των δυνάμεων εννοώ της Φύσης και της Τέχνης

κ' έχουν μιλήσει κ' αποφανθεί περί αυτής άνθρωποι

πολύ πιο πλέον εμού καταρτισμένοι κ' εναργέστεροι οπότε

κάνω απλώς την αποτίμηση, τον έλεγχο και λέω:

στη βάση ως έδρανο, στήριγμα και πυλώνας

τόμος ογκωδέστατος Απάντων Δοκιμίων

του Κάλχα της Αργεντινής, του Μάγου απ' το Μπουένος Άιρες

του συγγραφέα που άλλαξε την τέχνη της Γραφής

επηρέασε εκατοντάδες ομοτέχνους του

λατρεύτηκε από εκατομμύρια αναγνώστες

αλλά περιφρονήθηκε απ' τους επιφανείς της Σουηδικής Ακαδημίας

από πάνω ένα σύγγραμμα ταξιδιωτικό έλληνα συγγραφέα

που έζησε εκεί και γράφει μοναδικά για τη Βασίλισσα των Πόλεων

μια επίσης χορταστική μυθιστορηματική βιογραφία

Βρετανού καλλιτέχνη εικαστικού που αγάπησε τη χώρα μας

πιο πολύ ακόμα κι απ' την δική του την πατρίδα

τρεις ποιητικές συλλογές: ένα μικρό τομίδιο, έκδοση προπολεμική

Κυπρίου ποιητή που βρήκα -άκου να δεις!- πεταμένη στα σκουπίδια

μια συλλογή απ΄τις πολλές ενός ελάσσονος Αχαιού ποιητή εκ Πατρών

καταφρονεμένου και λοιδορηθέντος  απ' την πλειοψηφία

μα με μικρή ομάδα φίλων φανατικών που διαβάζουν το έργο

και συλλέγουν τα βιβλία του καθώς ακόμα και τα Άπαντα επίσης

μιας μεγάλης Κυρίας της ελληνικής ποίησης και τέλος

δυο τρία τεύχη περιοδικών του λεγομένου ανεξαρτήτου τύπου

ε, πια πιστεύω πως θά 'ναι αρκετά αποφάσισα και να προσθέσω πως

στη ρίζα αυτού του οικοδομήματος, του πύργου, ως στρώση υπέδαφη

ως θεμέλιο υπήρχαν, σελίδες τυπωμένες, δουλειά ενός φίλου καλού

ολιγογράφου αλλά μάστορα του είδους, που ισχυρίζεται πως αγαπά

τα κείμενα τα ρεαλιστικά και πως ότι δεν είναι της

προτιμήσεως του η μυθοπλασία

ωστόσο συχνά στις ιστορίες του υπάρχουνε ευφάνταστες αλληγορίες

και κάθε φορά μια συγκλονιστική κορύφωση

οπού ολόκληρο παρασέρνει το γραπτό και το εξυψώνει

... αυτά λοιπόν. Τοιμάστηκα κ' έφυγα από το σπίτι.

Το απόγευμα που επέστρεψα καθόλου

δεν είχε πέσει η ένταση του ανέμου

μπήκα στο διαμέρισμα, έβγαλα καθώς συνηθίζω τα παπούτσια μου

και κατευθύνθηκα προς το υπνοδωμάτιο

αναρωτώμενος για την έκβαση αν θά ΄βρισκα

τα πράματα όπως τ' άφησα ή ένα σκόρπιο χάος

και τί θα είχε εν τέλει επικρατήσει

από την πόρτα κιόλας λάμψανε τα μάτια μου

και αναφώνησα, μάλλον και κάπως δυνατά:

"Νικήσαμε αδέρφια!".