Ένα κλαδάκι από άνθος
ή πρασινάδα,
κομμένο
στο δρόμο
πεταμένο
σχεδόν πεθαμένο
σκύβω, σε μαζεύω
στην τσέπη σε
βάζω
σε πάω ως το
σπίτι
στις γλάστρες που
έξω συντηρώ
σε μία γωνιά, στο
πεζοδρόμιο
σε φυτεύω εδωνά
ορίστε, τόσο ήταν
απλό:
ζήσε ξανά!
Ιστοριες θλιβερες (σε περιεχομενο και τεχνικη), στιχοι αναξιοι λογου, κειμενα διαφορα χαμηλοτατης ποιοτητας. Ευγενικοι επισκεπτες: προσπεραστε ανευ δισταγμου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου