Περπατώντας στο πλάι του πάρκου
σε είδα να αναπαύεσαι
ξαπλωμένη στη ρίζα ενός δένδρου
πάνω στο χώμα κι ένα στρώμα παχύ
από φύλλα ξερά
με νωχελικά απλωμένο το σώμα
μεγαλόσωμη ήσουν, θρεμμένη
όχι μικρή
εντύπωση μού'κανε πως δε μ' αντιλήφθηκες
καθώς σε πλησίασα και δίπλα σου πέρασα
το κεφάλι δε σήκωσες, ένα αυτί, την ουρά...
ύστερα κατάλαβα πως αναπαυόσουν για πάντα
γάτα νεκρή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου