Οι συκοφάγοι

Οι σαρκοφάγοι δεν είναι τα κιβούρια
των πλούσιων αρχαίων Αιγυπτίων
οι σαρκοφάγοι είναι οι εξαρτήσεις
που σου τρώνε το συκώτι
τα πνευμόνια, την καρδιά σου, το στομάχι

οι ψυχοφάγοι είναι οι άνθρωποι βαμπίρ
που σε απομυζούν και ότι
καλό μεδούλι έχει μείνει
στην ανάξια, ταλαίπωρη πσυχή
σου το ροφούνε
με τις ανίκανες να κορεστούν
τας συμπεριφοράς τους
κι εσύ ανίσχυρος, αδύναμος
υπό επήρρεια των ποικιλότροπων πασίλυπων
αλγήδονων των αναλγητικών
παθητικός ως βλαξ (λίγο δε ντρέπεσαι;)
τας απαισίας τους επιβολάς να υπομένεις

κι είναι που λες και οι συκοφάγοι
πλάσματα του ουρανού
μικρά, κιτρινοπράσινα
πού ‘χουνε χούι της αγαπημένης σου πατρίδος
εκεί στης χώρας σου το Νότο
 τους γλυκείς να τρώνε δέντρων τους καρπούς
που επιμελώς οι αυτόχθονες
συλλέγουν κι εμπορεύονταν
επί αιώνας τόσους
κι είχες κι εσύ στη συλλογή συμμετοχή
εκπαιδευόμενος ως παις στις διακοπές
(κατάπτυστε, τίποτα δε θυμάσαι;)
ααα… να κλέβουν, να χαλάνε
τα σύκα τα πολύτιμα χρυσά
ούτε ποτέ πολέμησες
κείνα τ’ απαίσια πτηνά
ότι τάχα μου κι αφτά
δημιουργήματα Του είναι

ε, να λοιπόν η νέμεσις
φαγώθηκες και σώνει
η ώρα έφτασε
ποιός θα βρεθεί
ορνιθολόγος να μπορεί
να έχει όρεξη ή ενδιαφέρον
και πού καιρός
εσένα να γλυτώνει.