Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο..... (266)

...Καλοβυρνάς, με το υπέροχο "Πλαθολόγιο Λέξεων" των εκδόσεων Intro Books (ISBN:960-6680-12-6) αλλά και τη νέα "απουστειρωμένη" έκδοση του Πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Ας προσπαθήσουμε (έστω και ως ανάξιοι μιμητές) να καταγράψουμε ορισμένα ακόμα λήμματα

Φυσιογνωριμία: λένε ότι οι άνθρωποι που έχουν υπεραναπτυγμένη την ατρακτοειδή έλικα του εγκεφάλου, δεν ξεχνούν φυσιογνωμίες και όσο παλιά ή όσο λίγο και αν έχουν δει ένα πρόσωπο, αμέσως το θυμούνται με το που το ξαναβλέπουν, με ενυπωσιακή... βλ. λήμμα.
Π.χ. - Με συγχωρείτε κύριε, αλλά επιτέλους είναι αγένεια να με κοιτάτε, έτσι επίμονα, εδώ και τόση ώρα..., - Εγώ εσένα κάπου σε ξέρω!, -Εγώ πάλι, όχι!, - Μήπως σε λένε Τάσο; - Όχι βέβαια άνθρωπε μου! Άκου Τάσο! Τί βαρβαρότητες είναι αυτές; Εμένα κύριε με λένε Λη!, - Λη; Τί σόι όνομα είναι αυτό; - Καλλιτεχνικό. - Μπα; - Μπου! Δεν το βλέπετε ότι είμαι καλλιτέχνης; - Μμμμ... τώρα που το λες... είναι φως φανάρι! Ρε συ, μήπως υπηρέτησες στην Αεροπορία, σειρά 94Β; - Όχι Κύριε! Δεν υπηρέτησα καθόλου στο στρατό, το θεώρησα χαμένο χρόνο και αντιαισθητικό. Πήρα απαλλαγή και πήγα στο Παρίσι για σεμινάρια. - Πού σε ξέρω εγώ τότε, πού σε ξέρω; Μήπως από τη μπάλλα; - Ποιά μπάλλα μωρέ; Ζωγράφος είμαι! - Δε μπορεί όμως. Αφού με το που σε είδα, αμέσως ένοιωσα φυσιογνωριμία. Δε μου λες, πόσω χρονώ είσαι; - Σαραντατεσσάρων. - Αχά! - Τϊ είναι; - Κι εγώ το ίδιο! - Και λοιπόν; - Δε μου λες καλόπαιδο, σε ποιά γειτονιά μεγάλωσες; - Στο κέντρο της Αθήνας, γιατί; - Βρε; Εξαρχειώτης είσαι; - Εεεε... ναι, στα Εξάρχεια μεγάλωσα όντως, και τί μ' αυτό; - Και δε μου λες κάτι άλλο, σε ποιό σχολείο πήγαινες; - Μα επιτέλους... στο 36ο. - Έλα ρε, σε θυμήθηκα! Νά το! Ήμασταν συμμαθητές! Βέεεβαια, πώς δε σε θυμήθηκα! Ο Παντελής δεν είσαι; Βρε τον ΠαντεΛή! - Ω Θέε μου!...  

Θάλαμος Ι13, Νευρολογική Κλινική, Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2012