Το καλοκαίρι τελείωσε (μια μέρα στην πόλη νωρίς το πρωί, αρχές Οκτωβρίου)

Αιφνίδια νωρίς τα χαράματα

και ζαλισμένος από τον ύπνο που ήμουν

να σκέπτομαι βάλθηκα πως τέλειωσε πια

το καλοκαίρι και πάει...

(Παράξενη σκέψη μα την αλήθεια

το καλοκαίρι να λες πως τελείωσε

ενώ έχει ήδη μπει ο Οκτώβρης

αχ! ζούμε σε μια -από κάποια πλευρά-

ευλογημένη, ζεστή και όμορφη χώρα)

...γιατί το αεράκι που έμπαινε

από ανοικτό το παράθυρο

και κούναγε δυνατά την κουρτίνα

δεν ήταν απλά δροσερό μα κρύο αρκετά

και μ΄έκανε πολύ να παγώνω

κουράγιο δεν είχα ωστόσο να σηκωθώ

και να πάω να το κλείσω

κι έτσι ως πάνω τυλίχτηκα με τα σκεπάσματα

σφιχτά και περίμενα πάλι

να με πάρει ο ύπνος

  καθώς με νανούριζαν τα θεόρατα κύμματα
  πού 'χε σηκώσει με ορμή ο αέρας
  και χτυπούσαν στα βράχια, στις αμμουδιές

                                      σφοδρά με αχό τα νερά τους

ω! ανόητε - λέει μια φωνή

δε θυμάσαι πως δυο

βδομάδες έχεις στην Αθήνα γυρίσει;

τέρμα για φέτος οι διακοπές

και οι μέρες της άδειας που πάντα

σ' αρέσει να παίρνεις προχωρημένο Σεπτέμβρη

  δεν είναι κύμματα αυτά που ακούς
  είναι τ' αραιά αυτοκίνητα

  που κατηφορίζουν γοργά, με ταχύτητα

                                      την άδεια Ιπποκράτους.