Ο Τομ λέει...

Ο διάσημος, καταξιωμένος αμερικανός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Τομ Γουέητς, συνηθίζει στις ζωντανές του εμφανίσεις αλλά και στι ηχογραφήσεις του, στις συνεντεύξεις του, στην ιστοσελίδα του κ.λ.π., να παραθέτει κομμάτια προφορικού λόγου και πρόζες διάφορες, όπου εξιστορεί διάφορα περιστατικά, πραγματικά ή φανταστικά ή μία μίξη των δύο, ή αναφέρει παράξενες εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες γύρω από π.χ. τον κόσμο των ζώων, ιστορικά γεγονότα, ιδιότροπα μηχανήματα, εκκεντρικά ήθη και έθιμα, νομοθετικές διατάξεις και πολλά άλλα. Μάλιστα λέγεται ότι διαθέτει πλήθος σημειωματαρίων όπου καταγγράφει πυρετωδώς τα παραπάνω και τα σερβίρει με κάθε ευκαιρία.

Ακολουθεί ένα μικρό απάνθισμα. Μετάφραση: Χ.Δ.Τ.

"...

Κρυφάκουσα άθελα μου τις προάλλες τα μεγαλύτερα παιδιά μου να λένε στο μικρό μου γιο: "Μην αφήσεις ποτέ μα ποτέ τον μπαμπά να σε βοηθήσει με τα μαθήματα... Μάλιστα τού 'πανε ότι μια φορά είχα επιννοήσει έναν πόλεμο!"

...

Σαββατοβραδίτιδα: είναι αυτό που συμβαίνει στο χέρι σου όταν τό 'χεις απλωμένο όλο το βράδυ στην πλάτη του διπλανού καθίσματος, στο σινεμά ή σε κάποιο μπαρ, όταν προσπαθείς να κάνεις κατάσταση με μια όμορφη κοπέλλα.

...

Όταν τελικά ανακάλυψα πώς μπορεί να επηρρεάσει μια ντουντούκα τον ήχο σου, ε ήταν μια μεγάλη στιγμή για μένα. Δεν είχα, ποτέ ως τότε, τραγουδήσει μέσα από ντουντούκα. Είχα προσπαθήσει να πετύχω το εφφέ με άλλα μέσα. Τραγουδούσα κάνοντας τα χέρια μου χωνί, μέσα από κονσέρβες, από σωλήνες, με φτηνά παραμορφωτικά μικρόφωνα και τελικά το βρήκα. Μια ντουντούκα μπαταρίας. Που βρίσκει κανείς σε οποιοδήποτε κατάστημα ηλεκτρονικών για 29,95 δολλάρια!

...

Δε με παίζουν ποτέ στο ραδιόφωνο. Πιο πολύ ραδιοφωνικό χρόνο παίρνει ο Μαρσέλ Μαρσώ παρά εγώ.

...

Πολύ μπερδεύτηκαν στην αυτοκινητοβιομηχανία Σεβρολέτ όταν ανακάλυψαν ότι οι πωλήσεις του μοντέλου Chevy Nova ήταν εξαιρετικές παντού, εκτός από τη Λατινική Αμερική. Τελικά συνειδοτοποίησαν ότι "No va" στα Ισπανικά σημαίνει "Δεν πάει". Όχι το καλύτερο όνομα για ένα αμάξι...

...

Δεν το ξέρεις ότι δεν υπάρχει Διάβολος; Είναι μόνο ο Θεός, όταν είναι μεθυσμένος.

...

Δανειζόταν λεφτά από μένα τόσο πολύ καιρό που έπρεπε να δώσω ένα τέλος. Αλλά είναι ένας τζέντλεμαν, ήρθε στο στούντιο κι έβγαλε το καπέλλο του και βγήκαν από μέσα όλα αυτά τα πουλιά... (για τον Κηθ Ρίτσαρντς).

...

Τζέντλεμαν είναι κάποιος που ξέρει να παίζει ακκορντεόν, αλλά δεν το κάνει.

...

Ήμουν στην ουρά του ταμείου στο σουπερμάρκετ τις προάλλες και... ξέρετε, είχα βάλει τα πράγματα μου στη μεταφορική ταινία του ταμείου και...να... ήταν μια τύπισσα εκεί, μπροστά μου που... με κοίταζε επίμονα, σε σημείο που από αμηχανία άρχισα να κοιτάω αλλού, αλλά αυτή εκεί, επέμενε να κοιτάει... Τελικά πλησιάζει προς το μέρος μου και μου λέει: "Συγνώμμη που σε κοίταζα επίμονα, θα πρέπει να ήταν ενοχλητικό... Απλώς εσύ... να... μοιάζεις τόσο πολύ με το γιο μου που πέθανε. Τόσο πολύ... Δε μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου"... Κι ανοίγει το πορτοφόλι της και βγάζει μια φωτογραφία του πεθαμένου γιού της. Και εεε... δε μου μοιάζει καθόλου, ούτε κατά διάννοια... Για την ακρίβεια είναι... ε... Κινέζος. Τελοσπάντων... Κουβεντιάσαμε λιγάκι και εεε... μου λέει: "συγνώμμη, να σε ρωτήσω κάτι; Θα σε πείραζε καθώς θα φεύγω τώρα από το σουπερμάρκετ να με χαιρετήσεις και να μου πεις: γεια σου μαμά; Ξέρω πως είναι παράξενο να σου ζητάω κάτι τέτοιο μα πάει τόσος καιρός που έχω ν' ακούσω το γιο μου να μου λέει: γεια σου μαμά και: θα τα πούμε... δεν ξέρεις τί θα σήμαινε αυτό για μένα... Γι αυτό, αν δε σε πειράζει..." και λέω "Ε, λοιπόν τί να πω;... εντάξει... βέβαια... Μπορώ να το πω αυτό..." Παίρνει λοιπόν όλες τις τσάντες με τα ψώνια της από το ταμείο και καθώς φτάνει στην πόρτα, με χαιρετάει και μου φωνάζει δυνατά: γεια σου παιδί μου! Την κοιτάω και την χαιρετάω κι εγώ και απαντάω: γεια σου μαμά. Και φεύγει. Φτάνω κι εγώ στην ταμία με τα λιγοστά μου πράγματα... και τα χτυπάει στη μηχανή και μου δίνει την απόδειξη λέγοντας: "Σύνολο 479 δολλάρια κύριε". "Μα τί λέτε;" λέω "πώς είναι δυνατόν; δείτε, έχω αυτήν την κονσέρβα τόννο, ένα μπουκάλι αποβουτυρωμένο γάλα, μια μουστάρδα κι ένα ψωμί...". "Ναι" μου απαντάει "αλλά είναι και τα ψώνια της μητέρας σας στο λογαριασμό. Μού 'πε ότι θα πληρώσετε εσείς για όλα...". Και λέω: "Για μισό λεπτό, δεν είναι μητέρα μου αυτή...". Και μου λέει: "Τί λέτε κύριε; Την άκουσα πολύ καλά να λέει φεύγοντας: γεια σου παιδί μου. Κι εσείς να της λέτε γεια σου μαμά. Τί θέλετε να πείτε τώρα;". "Θεέ και Κύριε" λέω. Και τη βλέπω έξω στο πάρκινγκ να μπαίνει στο αυτοκίνητο της. Και τρέχω. Έκλεινε την πόρτα τη στιγμή εκείνη και μόνο το πόδι της εξείχε. Και την πιάνω από το πόδι κι αρχίζω να τραβάω... Μα αντιστεκόταν, τράβαγε κι αυτή με ΔΥΝΑΜΗ. Α, το δούλευε καλά εκείνο το πόδι... Τόσο καλά... όσο δουλεύω εγώ εσάς...

...

Τελευταία κάνω εκπαιδευτικές εκδρομές. Στα παιδιά αρέσει να είμαι εγώ ο οδηγός. Τις προάλλες πήγαμε 30 παιδιά σε ένα κατάστημα μουσικών οργάνων και σκέφτηκα, ε ναι, εγώ πρέπει να κάνω αυτήν την εκδρομή. Πάμε που λέτε εκεί κι όπως στέκομαι κοντά στο πιάνο λέω μέσα μου "όπου νά 'ναι θα με αναγνωρίσουν", αλλά τίποτα. Πάμε στο τμήμα των κρουστών - ήταν πολύ φωτεινά εκεί κι ήμουν έτοιμος να το ακούσω: "Μα... εσείς δεν είστε...;". Τίποτα. Πάμε στις κιθάρες, περιμένω, τίποτα. Απογοητεύτηκα λιγάκι. Μια βδομάδα αργότερα μου ζήτησαν να κάνω μια άλλη εκπαιδευτική εκδρομή, αυτή τη φορά σε μια χωματερή. Κι αμέσως 12 τύποι περικυκλώσανε το αμάξι... Για φαντάσου... όλοι με ξέρουν στη χωματερή... (για τη φήμη).

..."