Το άδειο κατάστημα

Το κατάστημα αυτό
είναι πάντα αδειανό
και πελάτη ποτέ
μέσα δεν είδα
ο μαγαζάτωρ κοιτά
μ' ένα βλέμμα απλανές
κι ένα γυάλινο σαν
ψέφτικο μάτι
κι όμως αναρτά τακτικά
πινακίδες που λεν
για εμπορεύματα που
"παρελήφθησαν νέα"
"προσφορές εποχής" και
"μεγάλες εκπτώσεις"
η βιτρίνα επίσης
αλλάζει συχνά
και διακοσμείται αναλόγως
αναρωτιέμαι πολύ
για τον άνδρα αυτόν
να βιοπορίζεται πώς
αλλά και πώς αντέχει
την αφόρητη τούτη
απραξία και ανία
ή -να το πούμε αλλιώς-
πώς διαχειρίζεται τάχα
την παταγώδη του αυτή
καθημερινή αποτυχία

μεγαλώνει βεβαίως
παρατηρώ και γερνά
ζωή χωρίς νόημμα
τόσα χρόνια καμμένα
αποφεύγω συχνά
από κει να περνώ
γιατί όταν τον βλέπω
μου θυμίζει...