Από παλαιότερο φύλλο της εφημερίδος "Η Μεταμεσονυκτία" - στήλη Αστυνομικού Ρεπορτάζ
Η περίπτωση της «Μάβρης Χοίρας» - αναχώρησε η Ελληνική αποστολή για Λονδίνο.
Η σειρά των αποτρόπαιων εγκλημάτων στην πρωτεύουσα της Μεγάλης Βρεττανίας, με θύματα ενήλικες χοίρους και των δύο φύλων (οικόσιτους και ελεύθερους), είχε απασχολήσει για μεγάλο διάστημα την αστυνομία αλλά και τον τύπο. Μάλιστα, αρκετοί συνάδελφοι είχαμε εκφράσει την υποψία (βασισμένοι στον φρικιαστικό και ταυτόχρονα «τελετουργικό» τρόπο, με τον οποίο τα θύματα είχαν ανηλεώς σφαγιασθεί), ότι είχαμε πιθανώς να αντιμετωπίσουμε μια νέα περίπτωση ενός στυγερού κατά συρροήν δολοφόνου, από εκείνους που – αλίμονο! – η Βρεττανική Μεγαλούπολη, έχει τόσους γνωρίσει στη μακραίωνη ιστορία της.
Η προκήρυξη που απεστάλλει την προηγούμενη εβδομάδα (η οποία έλεγε: «η κατάσταση θα χοιροτερεύσει, σε λίγο δε θα βρίσκετε να φάτε μπέικον και ζαμπόν, υπογρ. Η Μάβρη Χοίρα») στην εφημερίδα «Καιροί» του Λονδίνου, απλώς επιβεβαίωσε τις υποψίες αυτές. Ο πρωθυπουργός της χώρας, κατ’ εντολήν της ίδιας της Βασίλισσας, ανέθεσε – με χαρακτήρα «δράσεως εκτάκτου ανάγκης» - στον αντιστράτηγο, Αρχηγό της «Σκώτλανδ Γυαρδ», Σερ Χοίραμ Αλλοΐσιους Αλλέιστερ Μακ Χογκ τη διαλεύκανση των εγκλημάτων και τη σύλληψη – οσονούπω – του δράστου. Προς επίτευξιν του στόχου, ο αντιστράτηγος Μακ Χογκ διετάχθει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που θα χρειασθούν και να ζητήσει οποιαδήποτε αρωγή απαιτηθεί, χωρίς φειδώ σε δαπάνες, υλικά ή ανθρώπινο δυναμικό.
Αξιοσημείωτο γεγονός και ταυτόχρονα μεγάλη τιμή για την Ελληνική Αστυνομία και – κατ’ επέκτασιν - για τη χώρα μας γενικότερα, αποτελεί η έκκληση για βοήθεια από τον Αρχηγό Σερ Χοίραμ Μακ Χογκ, στον παλιό του φίλο και συνεργάτη, επικεφαλής του τμήματος «Διώξεως υποθέσεων ειδεχθών εγκλημάτων», Ταγματάρχη Φανούρη Φανφαρόνη.
Αξίζει να αναφερθούμε στην ιστορία της σχέσης των δύο ανδρών που ξεκίνησε πριν από περίπου 30 χρόνια, όταν το Ομοσπονδιακό Γραφείον Ερευνών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (F.B.I.), εκάλεσε για μετεκπαιδευτικές ασκήσεις υψηλού επιπέδου, τους αριστεύσαντες των Αστυνομικών Σχολών από όλον τον κόσμο, που είχαν συμπληρώσει και ένα έτος επιτυχούς επαγγελματικής δράσης, με σκοπό την οργάνωση και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του Εγκλήματος και της Τρομοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αντιπρόσωπος της Ελλάδος ήταν ο Φανφαρόνης και αντιπρόσωπος της Βρεττανίας ο Μακ Χογκ.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή της γνωριμίας τους, δημιουργήθηκε μεταξύ τους εντονώτατη αντιπάθεια. Ο μεν Έλληνας θεωρούσε το συνάδελφο του επιτηδευμένο, ψηλομύτη και σνομπ και χρησιμοποιούσε για εκείνον το απαξιωτικό – κοροϊδευτικό προσωνύμιο «ο μυλόρδος». Ο δε Βρεττανός (Σκώτος στην καταγωγή) πίστευε ότι ο ομόλογος του ήταν αμόρφωτος, άξεστος και χωρίς τρόπους και τον αποκαλούσε «ο χυδαίος, κουρελής ψαράς». Μετά το πέρας της θεωρητικής εκπαίδευσης, οι δύο νεαροί αξιωματικοί βρέθηκαν κατά ειρωνική σύμπτωση στην ίδια ομάδα πρακτικής άσκησης και άρα έπρεπε να συνεργασθούν. Το σενάριο προέβλεπε την αντιμετώπιση μιας (σύμφωνα με μυστικές πληροφορίες) αναμενόμενης τρομοκρατικής επίθεσης. Οι παλαιοί αναγνώστες της «Μεταμεσονυκτίας» θα θυμούνται (και οι νεότεροι μπορούν να αναζητήσουν το απόκομμα στα αρχεία) πώς αυτή εδώ η στήλη που τότε έκανε δειλά τα πρώτα της βήματα με τον υπογράφοντα, νεόκοπο – τότε – δημοσιογράφο του αστυνομικού ρεπορτάζ, είχε καλύψει την απροσδόκητη εξέλιξη και παρ’ ολίγον τραγική έκβαση της άσκησης εκείνης, καθώς δάκτυλοί της παγκόσμιας τρομοκρατίας προσπάθησαν – στην πραγματικότητα – να περεισφρήσουν με απώτερο στόχο την ανεμπόδιστη και καθολική στο εξής δική τους επικράτηση, το θρίαμβο με άλλα λόγια του Κακού στον κόσμο. Αλλά και πώς χάρη σε συντονισμένες ενέργειες παροιμιώδους αυταπάρνησης και θάρρους, σε αγαστή συνεργασία και με αλλεπάλληλους άθλους, μέσα σε λίγες ώρες ο Φανφαρόνης και ο Μακ Χογκ έσωσαν ο ένας τη ζωή του άλλου, αλλά και όλων των μελών της ομάδας τους, εξολοθρεύοντας τους τρομοκράτες, ρισκάροντας απέναντι σε καταλυτικούς κινδύνους, αψηφώντας τις καθ’όλα ενάντιες πιθανότητες, μην υπολογίζοντας απειλές που θα λύγιζαν ψυχολογικά κατά πολύ εμπειρότερους συναδέλφους και μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσουν μέσα και πρακτικές που η εκπαίδευση τους είχε εμφατικά υποδείξει ότι απαγορεύονται ρητά. Μετά το πέρας της αποστολής, αγκαλιασμένοι ενώπιον όλων των συναδέλφων τους, σε μια συγκινητική στιγμή έσφιξαν τα χέρια και αντήλλαξαν φιλοφρονήσεις του τύπου «Τελικά…….. είσαι παλληκάρι!» (Μακ Χογκ) – «Και συ ρε μάγκα! Και συ!» (Φανφαρόνης). Λίγες μέρες μετά, σε μια λαμπρή και επίσημη τελετή, οι Αρχηγοί της Αστυνομίας των Η.Π.Α., της Μεγάλης Βρεττανίας και της Ελλάδος, από κοινού ετιμώρησαν τους δύο νέους με στέρηση ενός βαθμού για τις παράτυπες και παράνομες ενέργειες τους κατά τη διάρκεια της άσκησης και ακολούθως τους προήγαγαν (επ’ ανδραγαθεία) κατά τέσσερις βαθμούς (!!!) ως βράβευση του απαράμιλλου θάρρους που επέδειξαν. Έκτοτε η καρριέρα των δύο νεαρών αξιωματικών εκτινάχθηκε, κατ’αναλογίαν, στα ύψη. Η «αναλογία» σχετίζεται με την τελείως διαφορετική τακτική που ακολούθησαν στη σταδιοδρομία τους οι δύο αστυνόμοι.
Ο μεν Μακ Χογκ «έπαιξε» το παιχνίδι της ιεραρχίας με όλους τους κανόνες του: σοβαρός, συνεπής, με άψογη εμφάνιση και συμπεριφορά «τζέντλμαν», διατηρώντας άριστες και διπλωματικές σχέσεις με ανωτέρους και υφισταμένους, πολιτικούς, οικονομικά ισχυρούς καθώς και με τον Τύπο και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δημοφιλής και χαίροντας καθολικής εκτίμησης και αναγνώρισης, αναρριχήθηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στα ύπατα αξιώματα και έλαβε προ τριετίας, από τη Βασίλισσα, τον τιμητικό τίτλο του «Σερ».
Αντιθέτως ο Φανφαρόνης, αντισυμβατικός, καβγατζής, κατ’ επανάληψιν παράτυπος, προσβλητικός έως και υβριστικός απέναντι σε συναδέλφους που θεωρούσε ανάξιους ή «βρώμικους» όπως και συλλήβδην απέναντι στους αντιπροσώπους της πολιτικής, του τύπου, της τηλεόρασης και τους κάθε φύσεως ισχυρούς και σημαίνοντες, με παροιμιωδώς ατημέλητη εμφάνιση και τρόπους ανθρώπου «του πεζοδρομίου» όπως έγραψε δηκτικά συνάδελφος άλλης εφημερίδας, («είμαι ΡΕ, ΕΙΜΑΙ!» λέγεται ότι ατύπως απάντησε ο Φανφαρόνης σε στενό κύκλο εμπίστων συναδέλφων του), κατηγορήθηκε – πέραν των άλλων – με σφοδρότητα και κατ’ επανάληψιν για τις στενές σχέσεις που διατηρεί με στοιχεία του υποκόσμου, τις οποίες ισχυρίζεται ότι αξιοποιεί ως πηγή πληροφοριών και βοήθημα στην «αποστολή» του. Σύσσωμος ο ειδικός τύπος και ασφαλέστατες πηγές μέσα από το Σώμα δηλώνουν ότι ο Φανφαρόνης θα είχε – με τέτοια έκδηλα παράτυπη συμπεριφορά – προ πολλού αποπεμφθεί, αν δεν τον έσωζε η διαρκής και αδιαμφισβήτητη αποτελεσματικότητα του καθώς είναι ο ΜΟΝΟΣ αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας που στο συρτάρι του οποίου δεν υπάρχει ουδεμία αδιαλεύκαντη υπόθεση.
Προς απόδειξιν των όσων ανεφέρθησαν για την ιδιαιτερότητα της δράσης και των μεθόδων του, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το «επιτελείο» του Ταγματάρχη Φανούρη Φανφαρόνη, αποτελούμενο άγνωστο (ακόμα και στους ανωτέρους του) από ποιους και πόσους ανώνυμους «συνεργάτες» αναχώρησε ήδη σύμφωνα με τις πληροφορίες, επίσης άγνωστο πότε ακριβώς και με τι μέσα, για τη Βρεττανική πρωτεύουσα.
Όσο για τον ίδιο τον Φανφαρόνη, ξέρουμε ότι προσήλθε χθες το πρωί στον αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος των Αθηνών, εξαιρετικά καθυστερημένος και προκαλώντας γενική αναστάτωση στους υπευθύνους της πρωινής πτήσης για Λονδίνο της εταιρίας «Μπριτις Αιργουέης», συνοδευόμενος από τον μόνιμο επί σειρά ετών συνεργάτη του, τον «σκαιό» και «ειδεχθή» ιατροδικαστή Ρωμύλο Μακαρώνη, ένα άλλο «φρούτο» της Ελληνικής Δικαιοσύνης με πορεία και δράση αντίστοιχη του Φανφαρόνη, αυτόν που οι επικριτές του – που μάλλον μόνο τέτοιοι (πλην του συνεργάτη του) υπάρχουν – ειρωνικά αποκαλούν (για τον ενθουσιασμό και την ανεξάντλητη περιαυτολογία με την οποία διαλαλεί την ευχαρίστηση που του προκαλεί η άσκηση του φρικιαστικού του επαγγέλματος): «Βρωμύλο Καμαρώνη».
Πέρα από αυτά και επί της ουσίας: η στήλη απερίφραστα δηλώνει ότι αφ’ ενός θα παρακολουθεί στενά και με δημοσιογραφική υπευθυνότητα τα τεκταινόμενα και αφετέρου ότι αναφανδόν τάσσεται υπέρ της προσπάθειας των Ελλήνων αστυνομικών και όλων των άλλων που θα συντρέξουν στις ενέργειες της Βρεττανικής Αστυνομίας για τη σύλληψη και τιμωρία της «Μάβρης Χοίρας», είτε πρόκειται περί οργανώσεως είτε περί προσώπου.
Διότι διαπαντός και διακαώς πιστεύουμε, αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες της «Μεταμεσονυκτίας» ότι ο διαρκής αγώνας ενάντια στις δυνάμεις τους σκότους που θέλουν στον κόσμο να επικρατήσει το Κακό, είναι ο αγώνας ο υπέρτατος, είναι ο Αγώνας ο Καλός.
Καλή δύναμη.
Η περίπτωση της «Μάβρης Χοίρας» - αναχώρησε η Ελληνική αποστολή για Λονδίνο.
Η σειρά των αποτρόπαιων εγκλημάτων στην πρωτεύουσα της Μεγάλης Βρεττανίας, με θύματα ενήλικες χοίρους και των δύο φύλων (οικόσιτους και ελεύθερους), είχε απασχολήσει για μεγάλο διάστημα την αστυνομία αλλά και τον τύπο. Μάλιστα, αρκετοί συνάδελφοι είχαμε εκφράσει την υποψία (βασισμένοι στον φρικιαστικό και ταυτόχρονα «τελετουργικό» τρόπο, με τον οποίο τα θύματα είχαν ανηλεώς σφαγιασθεί), ότι είχαμε πιθανώς να αντιμετωπίσουμε μια νέα περίπτωση ενός στυγερού κατά συρροήν δολοφόνου, από εκείνους που – αλίμονο! – η Βρεττανική Μεγαλούπολη, έχει τόσους γνωρίσει στη μακραίωνη ιστορία της.
Η προκήρυξη που απεστάλλει την προηγούμενη εβδομάδα (η οποία έλεγε: «η κατάσταση θα χοιροτερεύσει, σε λίγο δε θα βρίσκετε να φάτε μπέικον και ζαμπόν, υπογρ. Η Μάβρη Χοίρα») στην εφημερίδα «Καιροί» του Λονδίνου, απλώς επιβεβαίωσε τις υποψίες αυτές. Ο πρωθυπουργός της χώρας, κατ’ εντολήν της ίδιας της Βασίλισσας, ανέθεσε – με χαρακτήρα «δράσεως εκτάκτου ανάγκης» - στον αντιστράτηγο, Αρχηγό της «Σκώτλανδ Γυαρδ», Σερ Χοίραμ Αλλοΐσιους Αλλέιστερ Μακ Χογκ τη διαλεύκανση των εγκλημάτων και τη σύλληψη – οσονούπω – του δράστου. Προς επίτευξιν του στόχου, ο αντιστράτηγος Μακ Χογκ διετάχθει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που θα χρειασθούν και να ζητήσει οποιαδήποτε αρωγή απαιτηθεί, χωρίς φειδώ σε δαπάνες, υλικά ή ανθρώπινο δυναμικό.
Αξιοσημείωτο γεγονός και ταυτόχρονα μεγάλη τιμή για την Ελληνική Αστυνομία και – κατ’ επέκτασιν - για τη χώρα μας γενικότερα, αποτελεί η έκκληση για βοήθεια από τον Αρχηγό Σερ Χοίραμ Μακ Χογκ, στον παλιό του φίλο και συνεργάτη, επικεφαλής του τμήματος «Διώξεως υποθέσεων ειδεχθών εγκλημάτων», Ταγματάρχη Φανούρη Φανφαρόνη.
Αξίζει να αναφερθούμε στην ιστορία της σχέσης των δύο ανδρών που ξεκίνησε πριν από περίπου 30 χρόνια, όταν το Ομοσπονδιακό Γραφείον Ερευνών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (F.B.I.), εκάλεσε για μετεκπαιδευτικές ασκήσεις υψηλού επιπέδου, τους αριστεύσαντες των Αστυνομικών Σχολών από όλον τον κόσμο, που είχαν συμπληρώσει και ένα έτος επιτυχούς επαγγελματικής δράσης, με σκοπό την οργάνωση και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του Εγκλήματος και της Τρομοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αντιπρόσωπος της Ελλάδος ήταν ο Φανφαρόνης και αντιπρόσωπος της Βρεττανίας ο Μακ Χογκ.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή της γνωριμίας τους, δημιουργήθηκε μεταξύ τους εντονώτατη αντιπάθεια. Ο μεν Έλληνας θεωρούσε το συνάδελφο του επιτηδευμένο, ψηλομύτη και σνομπ και χρησιμοποιούσε για εκείνον το απαξιωτικό – κοροϊδευτικό προσωνύμιο «ο μυλόρδος». Ο δε Βρεττανός (Σκώτος στην καταγωγή) πίστευε ότι ο ομόλογος του ήταν αμόρφωτος, άξεστος και χωρίς τρόπους και τον αποκαλούσε «ο χυδαίος, κουρελής ψαράς». Μετά το πέρας της θεωρητικής εκπαίδευσης, οι δύο νεαροί αξιωματικοί βρέθηκαν κατά ειρωνική σύμπτωση στην ίδια ομάδα πρακτικής άσκησης και άρα έπρεπε να συνεργασθούν. Το σενάριο προέβλεπε την αντιμετώπιση μιας (σύμφωνα με μυστικές πληροφορίες) αναμενόμενης τρομοκρατικής επίθεσης. Οι παλαιοί αναγνώστες της «Μεταμεσονυκτίας» θα θυμούνται (και οι νεότεροι μπορούν να αναζητήσουν το απόκομμα στα αρχεία) πώς αυτή εδώ η στήλη που τότε έκανε δειλά τα πρώτα της βήματα με τον υπογράφοντα, νεόκοπο – τότε – δημοσιογράφο του αστυνομικού ρεπορτάζ, είχε καλύψει την απροσδόκητη εξέλιξη και παρ’ ολίγον τραγική έκβαση της άσκησης εκείνης, καθώς δάκτυλοί της παγκόσμιας τρομοκρατίας προσπάθησαν – στην πραγματικότητα – να περεισφρήσουν με απώτερο στόχο την ανεμπόδιστη και καθολική στο εξής δική τους επικράτηση, το θρίαμβο με άλλα λόγια του Κακού στον κόσμο. Αλλά και πώς χάρη σε συντονισμένες ενέργειες παροιμιώδους αυταπάρνησης και θάρρους, σε αγαστή συνεργασία και με αλλεπάλληλους άθλους, μέσα σε λίγες ώρες ο Φανφαρόνης και ο Μακ Χογκ έσωσαν ο ένας τη ζωή του άλλου, αλλά και όλων των μελών της ομάδας τους, εξολοθρεύοντας τους τρομοκράτες, ρισκάροντας απέναντι σε καταλυτικούς κινδύνους, αψηφώντας τις καθ’όλα ενάντιες πιθανότητες, μην υπολογίζοντας απειλές που θα λύγιζαν ψυχολογικά κατά πολύ εμπειρότερους συναδέλφους και μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσουν μέσα και πρακτικές που η εκπαίδευση τους είχε εμφατικά υποδείξει ότι απαγορεύονται ρητά. Μετά το πέρας της αποστολής, αγκαλιασμένοι ενώπιον όλων των συναδέλφων τους, σε μια συγκινητική στιγμή έσφιξαν τα χέρια και αντήλλαξαν φιλοφρονήσεις του τύπου «Τελικά…….. είσαι παλληκάρι!» (Μακ Χογκ) – «Και συ ρε μάγκα! Και συ!» (Φανφαρόνης). Λίγες μέρες μετά, σε μια λαμπρή και επίσημη τελετή, οι Αρχηγοί της Αστυνομίας των Η.Π.Α., της Μεγάλης Βρεττανίας και της Ελλάδος, από κοινού ετιμώρησαν τους δύο νέους με στέρηση ενός βαθμού για τις παράτυπες και παράνομες ενέργειες τους κατά τη διάρκεια της άσκησης και ακολούθως τους προήγαγαν (επ’ ανδραγαθεία) κατά τέσσερις βαθμούς (!!!) ως βράβευση του απαράμιλλου θάρρους που επέδειξαν. Έκτοτε η καρριέρα των δύο νεαρών αξιωματικών εκτινάχθηκε, κατ’αναλογίαν, στα ύψη. Η «αναλογία» σχετίζεται με την τελείως διαφορετική τακτική που ακολούθησαν στη σταδιοδρομία τους οι δύο αστυνόμοι.
Ο μεν Μακ Χογκ «έπαιξε» το παιχνίδι της ιεραρχίας με όλους τους κανόνες του: σοβαρός, συνεπής, με άψογη εμφάνιση και συμπεριφορά «τζέντλμαν», διατηρώντας άριστες και διπλωματικές σχέσεις με ανωτέρους και υφισταμένους, πολιτικούς, οικονομικά ισχυρούς καθώς και με τον Τύπο και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δημοφιλής και χαίροντας καθολικής εκτίμησης και αναγνώρισης, αναρριχήθηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στα ύπατα αξιώματα και έλαβε προ τριετίας, από τη Βασίλισσα, τον τιμητικό τίτλο του «Σερ».
Αντιθέτως ο Φανφαρόνης, αντισυμβατικός, καβγατζής, κατ’ επανάληψιν παράτυπος, προσβλητικός έως και υβριστικός απέναντι σε συναδέλφους που θεωρούσε ανάξιους ή «βρώμικους» όπως και συλλήβδην απέναντι στους αντιπροσώπους της πολιτικής, του τύπου, της τηλεόρασης και τους κάθε φύσεως ισχυρούς και σημαίνοντες, με παροιμιωδώς ατημέλητη εμφάνιση και τρόπους ανθρώπου «του πεζοδρομίου» όπως έγραψε δηκτικά συνάδελφος άλλης εφημερίδας, («είμαι ΡΕ, ΕΙΜΑΙ!» λέγεται ότι ατύπως απάντησε ο Φανφαρόνης σε στενό κύκλο εμπίστων συναδέλφων του), κατηγορήθηκε – πέραν των άλλων – με σφοδρότητα και κατ’ επανάληψιν για τις στενές σχέσεις που διατηρεί με στοιχεία του υποκόσμου, τις οποίες ισχυρίζεται ότι αξιοποιεί ως πηγή πληροφοριών και βοήθημα στην «αποστολή» του. Σύσσωμος ο ειδικός τύπος και ασφαλέστατες πηγές μέσα από το Σώμα δηλώνουν ότι ο Φανφαρόνης θα είχε – με τέτοια έκδηλα παράτυπη συμπεριφορά – προ πολλού αποπεμφθεί, αν δεν τον έσωζε η διαρκής και αδιαμφισβήτητη αποτελεσματικότητα του καθώς είναι ο ΜΟΝΟΣ αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας που στο συρτάρι του οποίου δεν υπάρχει ουδεμία αδιαλεύκαντη υπόθεση.
Προς απόδειξιν των όσων ανεφέρθησαν για την ιδιαιτερότητα της δράσης και των μεθόδων του, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το «επιτελείο» του Ταγματάρχη Φανούρη Φανφαρόνη, αποτελούμενο άγνωστο (ακόμα και στους ανωτέρους του) από ποιους και πόσους ανώνυμους «συνεργάτες» αναχώρησε ήδη σύμφωνα με τις πληροφορίες, επίσης άγνωστο πότε ακριβώς και με τι μέσα, για τη Βρεττανική πρωτεύουσα.
Όσο για τον ίδιο τον Φανφαρόνη, ξέρουμε ότι προσήλθε χθες το πρωί στον αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος των Αθηνών, εξαιρετικά καθυστερημένος και προκαλώντας γενική αναστάτωση στους υπευθύνους της πρωινής πτήσης για Λονδίνο της εταιρίας «Μπριτις Αιργουέης», συνοδευόμενος από τον μόνιμο επί σειρά ετών συνεργάτη του, τον «σκαιό» και «ειδεχθή» ιατροδικαστή Ρωμύλο Μακαρώνη, ένα άλλο «φρούτο» της Ελληνικής Δικαιοσύνης με πορεία και δράση αντίστοιχη του Φανφαρόνη, αυτόν που οι επικριτές του – που μάλλον μόνο τέτοιοι (πλην του συνεργάτη του) υπάρχουν – ειρωνικά αποκαλούν (για τον ενθουσιασμό και την ανεξάντλητη περιαυτολογία με την οποία διαλαλεί την ευχαρίστηση που του προκαλεί η άσκηση του φρικιαστικού του επαγγέλματος): «Βρωμύλο Καμαρώνη».
Πέρα από αυτά και επί της ουσίας: η στήλη απερίφραστα δηλώνει ότι αφ’ ενός θα παρακολουθεί στενά και με δημοσιογραφική υπευθυνότητα τα τεκταινόμενα και αφετέρου ότι αναφανδόν τάσσεται υπέρ της προσπάθειας των Ελλήνων αστυνομικών και όλων των άλλων που θα συντρέξουν στις ενέργειες της Βρεττανικής Αστυνομίας για τη σύλληψη και τιμωρία της «Μάβρης Χοίρας», είτε πρόκειται περί οργανώσεως είτε περί προσώπου.
Διότι διαπαντός και διακαώς πιστεύουμε, αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες της «Μεταμεσονυκτίας» ότι ο διαρκής αγώνας ενάντια στις δυνάμεις τους σκότους που θέλουν στον κόσμο να επικρατήσει το Κακό, είναι ο αγώνας ο υπέρτατος, είναι ο Αγώνας ο Καλός.
Καλή δύναμη.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου