Ευτυχώς, χάρη στην εξέλιξη της επιστήμης
της τεχνολογίας
και την πρόοδο της κοινωνίας
οι άνθρωποι δε
χρειάζεται πλέον
να κάνουν άχαρες,
μηχανικές
επαναλαμβανόμενης
φύσης εργασίες
που καίνε, καταστρέφουν
το μυαλό
το σώμα και
τελικά τον ίδιο τον εργαζόμενο
όπως ο Τσάρλι
Τσάπλιν σ' εκείνη την παλιά ταινία
που βίδωνε
εξαρτήματα στη γραμμή παραγωγής
ή τις κυρίες με
τις ποδιές και τα σκουφάκια
που κόβουν τις
φτερούγες από χιλιάδες
εκατομμύρια κοτόπουλα
στο εργοστάσιο
ή τους
τυπογράφους που βάζουν ένα - ένα
(δουλειά
μυρμηγκιού) τα στοιχεία στην κάσα
σκυμμένοι πάνω
από τον πάγκο που είν' αυτή στηριγμένη
ή όρθιοι μπροστά
απ' τ' αναλόγιο...
... σκέφτεται και
χαμογελά κάπως πικρά
ο υπάλληλος της
Εταιρίας
καθισμένος στο
γραφείο του
μέσα στον πύργο
της πολυεθνικής
απέναντι απ' την
οθόνη
καθώς τα δάχτυλα
του χτυπούν ρυθμικά
στο πληκτρολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου