Διαβάζω τελευταία την εκτενή ποιητική συλλογή
συγκεντρωτική
έκδοση, Β' τόμος (πόσοι να υπάρχουν άραγε;)
είναι κάποια
κομμάτια που μ' αρέσουν
λίγα όμως, είν' η
αλήθεια, και σποραδικά
τα υπόλοιπα, η
πλειοψηφία, όχι και τόσο ομολογώ
δεν καταφέρνω να
μπω μέσα στο ποίημα
ή εκείνο μέσα μου
να εισχωρήσει
χορεύουν οι
λέξεις μπρος στα μάτια μου, απάνω στη σελίδα
μα τα λόγια δε
μου μιλούν, δε με μαυλίζουν
δεν κεντρίζουν
τις αισθήσεις, δε σημαίνουν, δε δονούν
ίσως να είν' δικό
μου βέβαια φταίξιμο
μα απ' την άλλη
σκέφτομαι
αφού όπως
φαίνεται μπορεί ο δημιουργός, αυτά να τα πετύχει
μήπως θα έπρεπε
να έχει επιλέξει, πάει να πει να απορρίψει;
χα! και τί είμαι
'γω που κάτι τέτοιο για να πω
ποιός αποκηρύττει
τα παιδιά του;
ποιός ξεριζώνει
τα σπλάχνα του;
...
Δύσκολη Τέχνη,
δύσκολη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου