Αιφνίδια διαπίστωσις μετ' επακολούθου αναφωνήσεως

Έχοντας περάσει προ πολλού

το ορόσημο εισόδου

σε αυτό που ονομάζεται "η μέση ηλικία"

είπα να κάνω μια ακόμα

- ίσως την ύστατη - προσπάθεια

να συμμαζέψω όσο μπορώ

το τσακισμένο το κορμί

και να διορθώσω ίσως

τους δείκτες τους ιατρικούς

όπως είχαν συστήσει άλλωστε με έμφαση

του κλάδου οι επαΐοντες

και έτσι άρχισα λοιπόν ξανά

δίαιτα και γυμναστική

ούτε με πείραζε καθόλου

η συναγόμενη όποια στέρηση

κ' η σχετική - όπως και να το κάνουμε -

η κάποια πειθαρχία

εξάλλου είχα γκώσει πια απ' την τρυφηλότητα

και τις παντοειδείς τις καταχρήσεις

μπήκα στο πρόγραμμα λοιπόν

εντάσσοντας το στην καθημερινότητα

και πέρναγ' ο καιρός

μα ούτε πού ΄βλεπα, για νά 'μαι ειλικρινής

τίποτα φανερά

και θεαματικά αποτελέσματα

μέχρι που αρχίσαν

ύστερα από πολλές βδομάδες, κάποια σχόλια

από γνωστούς και συναδέλφους αρχικά:

"μπαγάσα, αδυνάτισες;"

και πιο μετά - αν είναι δυνατόν! - από εκπρόσωπους

του αντιθέτου φύλου:

"καλέ, τί έχεις κάνει; κούκλος έγινες εσύ!"

τ' άκουγα αδιαφορώντας

και μ' απορία ταυτόχρονα

"βρε, τί να έχουν πάθει;"

μέχρι που ήρθαν τα σημάδια

που δε χωρούνε αμφισβήτηση

και κούμπωνα τη ζώνη

μία θέση παραμέσα

κι όταν φορούσα πέφτανε

όλα τα πανταλόνια

κινιόμουνα πιο εύκολα κι ανέβαινα

με άνεση τις σκάλες

ώσπου ένα βραδάκι

πάνε καμπόσες μέρες

μόνος στο σπίτι καθώς ήμουνα

(αφού μονάχος ζω)

και είχα μόλις παρακολουθήσει την

κατά το συνήθειο βραδινή

την χαλαρωτική μου την ταινία

καμπόικα και αστυνομικά είναι που προτιμώ

τρώγοντας ταυτοχρόνως

την αχνιστή τη σούπα μου

μια ιεροτελεστία απαρέγκλιτη

που θεωρώ κι ως δίκαια ανταμοιβή

στην καθεμιά ανούσια

έως και δύσκολη ημέρα

πριν την ανάπαυση του ύπνου βραδινού

κ' αύριο πάλι απ' την αρχή

έτσι λοιπόν καθώς το χέρι μου ασυναίσθητα

επήγε να χαϊδέψει το γεμάτο και

ευαρεστημένο μου στομάχι

ένοιωσα κάτω από την απαλάμη μου

το γνωστό στρώμα λίπους που βρισκότανε

ανέκαθεν εκεί

μα όπως διαπίστωσα σημαντικά πια μειωμένο

κι από μέσα, αυτό κι αν ήταν έκπληξη

να διαγράφονται επάλληλοι

μύες κοιλιακοί

οπότε κι αναφώνησα εις εαυτόν

το εμβριθές τούτο και βαθυστόχαστο:

"για δες που πλάκα πλάκα

κάτι γίνεται μαλάκα!".