Καθ΄οδόν απορία. Κι απάντηση.

                       
 Ε/Γ-Ο/Γ "Φοίβος", εν πλω: Πειραιάς - Μέθανα, Σαρωνικός, 24/8/'019              

Οδηγώντας τις προάλλες στη λεωφόρο
με μεγάλη είν' η αλήθεια ταχύτητα
Αύγουστος βλέπεις και σχεδόν άδεια η πόλη
φευγαλέα είδα απ' το μεσαίο καθρέπτη
το ακριβώς πίσω μου όχημα όπου κι εντόπισα
ένα ακαθόριστα πως περίεργο σχήμα ότ' είχε
χωρίς να μπορώ να διακρίνω τί ακριβώς
ύστερα έστρεψα το βλέμμα μου πάλι μπροστά
είμαι βλέπετε πρέπει να πω
οδηγός αρκετά αφηρημένος
πράγμα που είναι καθόλου καλό
μάλλον πρόβλημα, ελάττωμα είναι
που μπορεί να καταστεί υπό συνθήκες και κρίσμο
έως (ο Θεός να φυλάξει) και θανάσιμο ακόμα
πίσω με πρώτη ευκαιρία πάλι εκοίταξα
μα ήταν κείνο τ' αμάξι πλησίον πολύ
και να καταλάβω καλά δε μπορούσα
δύο άτομα επέβαιναν κι ο οδηγός λυγισμένο είχε το χέρι
και με το τηλέφωνο κολλημένο στ' αυτί μιλούσε ακατάπαυστα
πράγμα το οποίον ζωηρά με εκνεύρισε
ότι είναι κι αυτό πολύ σφάλμα μεγάλο να μιλάς στο τιμόνι
σφάλμα οπού στο παρελθόν εξακολουθητικά κι εγώ διέπραττα
κι είχα συλληφθεί για αυτό δύο φορές, απ΄την Τροχονομία
οι Αρχές μου επέβαλλαν δέουσες, αυστηρές τις ποινές
τις οποίες αδιαμαρτύρητα δέχθηκα
έχων έκτοτε συνετισθεί αν και πρέπει να πω
δυστυχώς ότι όχι τελείως
κι όσο κοιτούσα μετά, η σκηνή ίδια ήταν
ο οδηγός να μιλά συνεχώς
κι ο συνοδηγός απαθής να εκάθονταν δίπλα
κι όσο έβλεπα τόσο ακόμα περσότερο θύμωνα
εωσότου σε κάποια στιγμή
το πράγμα αλλιώς κάπως το εσκέφθηκα
μπορεί, είπα μέσα μου, ο άνδρας αυτός
νά 'χε παραμείνει στην πόλη δουλεύοντας
ενώ η οικογένεια του διακοπές νά ΄χε πάει
και τώρα μ' αυτούς να μιλούσε, τη γυναίκα του και τα παιδιά
να μάθει τα νέα τους, αν είναι καλά και το πώς
παραθέριζαν ίσως σε κάποιο θέρετρο

Εν τέλει, σ' ένα φανάρι κατάφερα
λίγα μέτρα να πάρω απόσταση κι επιτέλους να δω
πίσω απ' τους άντρες τους δυο
ξαπλωμένο ήταν εκεί
με λευκό γύρω να εξέχει, ύφασμα κεντημένο στην άκρη
από ξύλο στιλπνό ένα φέρετρο.