Πολύ λυπούμαι και κατανοώ
πόσο που σας στεναχωρώ
ολοέν ' λέγων συνεχώς
πως ότι δεν αντέχω πια
κι ανυπερθέτως θέλω
όλα να παρατήσω
δηλώ θα σταματήσω
και υπόσχομαι ακόμα μια φορά
πιο σοβαρά να προσπαθήσω
Aποχαιρετήθηκαν ικανοποιημένοι
αλλά επιφυλακτικοί κάπως είναι η αλήθεια. Αν ένας τον ακολουθούσε, θα τον
έβρισκε μετά τη γωνία, στην άλλη πλευρά του δρόμου, πεσμένο στα γόνατα να χτυπά
το κεφάλι του σε μια κόχη του τοίχου, αίματα και δάκρυα στο πεζοδρόμιο να
στάζουν κι αυτός να φωνάζει γοερά μονολογώντας...
Μα τί ζητάτε πια μωρέ
τελείως να τα φτύσω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου