3/11/’015 – Ξενοδοχείον Πενταχοτέλ, Γκρόσσερ
Μπροκχάους Στράσσε 3, Λειψία
Η κυρία που
καθαρίζει
δέκα και μισή το
βράδυ
στα γραφεία της εταιρίας
με ολάνοιχτα τα
φώτα
μα τι ώρα πια να
φύγαν
οι εργαζόμενοι
απόψε
με συρόμενο
καρότσι
τα απαραίτητα που
έχει
παχουλούτσικη,
ξανθή είναι
όσο βλέπω να
διακρίνω
κίτρινο πανί στο
χέρι
κι όλο δώσ’ του
να σκουπίζει
τα γραφεία, τις καρέκλες
τα καλάθια να
αδειάζει
τούτη άχαρη την
ώρα
άραγε την
περιμένει
κάποιον να ‘χει
αυτή στο σπίτι
σύζυγος, παιδιά
υπάρχουν
ή γερόντισσα μια
μάνα;
με επιμέλεια και
σβέλτα
ασκεί τα
καθήκοντα της
ένα πλάκωμα με
πιάνει
έτσι μόνη που τη
βλέπω
να δουλεύει μες
στη νύχτα
στο έρημο,
αδειανό το κτίριο
τυχαία το μάτι
μου την πήρε
πριν ξαπλώσω στο
κρεββάτι
του καλού
ξενοδοχείου
ήταν μέρα
συνεδρίου
επακολουθούντος
δείπνου
τώρα πάω πια για
ύπνο
πιο νωρίς απ’ τ’
άλλα βράδια
και σου εύχομαι
ολοψύχως
νά ‘χεις μία καλή
βάρδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου