Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Χώνεται και σφίγγει σα σιδερένια μέγγενη, σαν ατσαλένια τανάλια


Πώς ένα τέτοιο όργανο αμβλύ
τόσο βαθιά διείσδυση κάνει
και με περνά μυτερό σα σουβλί
ολομέσα στα μύχια φτάνει

ξαφνικά στα πιο παράξενα μέρη
δίχως να υπάρχει αιτία κακού
το μαύρο απαίσιο χέρι
του άγχους του φόβου του πανικού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: