Και πάλι και πάντα εμπρός… Λύο

Έτσι είναι λοιπόν, όπως το λένε. Για να ξεχωρίσει το ταλέντο και η αυθεντία από τη μετριότητα, δε χρειάζεται παρά μια στιγμή μονάχα. Μια πινελιά. Μια μολυβιά. Μια συγχορδία. Μία φράση ή ένας στίχος.
Σκληρά το συνειδητοποιήσαμε πρόσφατα. Πάνω πού ‘χαμε πάρει φόρα και η παραγωγή των πλαθολογικών λημμάτων είχε αυξηθεί κατακόρυφα και τα βλέπαμε να αυγατίζουν και χαιρόμασταν, τί μας έπιασε και πήραμε την νέα, «απουστειρωμένη» έκδοση του πλαθολογίου (εκδόσεις IntroBooks 2008, ISBN: 978-960-6680-48-9). Και καθώς το ξεφυλλίζαμε, βλέπουμε στη σελίδα 57 το λήμμα «κουνιάου, ο» και διαβάζουμε εμβρόντητοι:
«Ο γάτος της αδερφής του συντρόφου σου είναι ο κουνιάου σου».
Ε, αυτό ήταν αγαπητοί αναγνώστες. Πάνω που είχαμε αρχίσει να σημειώνουμε πρόοδο και να προχωρούμε σταθερά μπροστά, αίφνης αναγκαστήκαμε σε πολλά και μεγάλα βήματα – τί βήματα, άλματα! – προς τα πίσω.
Ωστόσο σύντομα συνήλθαμε, συγκεντρωθήκαμε και εμποδίσαμε, ανασχέσαμε την οπισθοπορεία. Και μεγαλόφωνα δηλώσαμε (για να εμψυχωθούμε κιόλας):

Όσο κι αν με πήγες πίσω
εγώ δε θα σταματήσω
με πείσμα, με κουράγιο
εγώ θα προχωρήσω,
υπόσχομαι, ορκίζομαι, ομνύω:
Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Λύο!


10 Αυγούστου 009, πλατεία δημαρχείου, Ερμούπολις, Σύρος
και 11 Αυγούστου Πάγος, Σύρος