Η Κυριακή του μπαρμπά Θωμά

Την Κυριακή ο μπαρμπά Θωμάς εξ' ονόματος
και όλων των άλλων των σκλάβων που εργάζονταν
καταναγκαστικά στα μπαμπακοχώραφα είπε
στον αδίστακτο Σάιμον Λεγκρή πως δεν ήταν
σωστό να δουλέψουν μέρα αργία που έτσι
κι αλλιώς μια ανάπαυλα χρειαζόταν να κάνουνε
καθώς τη βδομάδα όλη δουλεύανε
από το πρωί ως το βράδυ και ότι
δεν πίστευε πως θα μπορούσε ο αφέντης τους
τόσο σκληρά να φερθεί.
"Δεν πιστεύεις λοιπόν τον Κύριο σου Θωμά
άπιστε" γρύλλισε εκείνος;
"Ίσως αν σε μαστιγώσω ανήλεα
μέχρι ο κνούτος - με τα λουριά
πούχουν πρόκες στην άκρη δεμένες -,
ο κνούτος με τα σφοδρά του κτυπήματα
να λιποθυμήσεις σε κάνει και τότε
καθώς μετά θα συνέρχεσαι και με τα δάχτυλα
ψηλαφάς το πληγωμένο κορμί σου, τότε καθώς
"επί τον τύπον των ήλων" θαγγίζουνε,
θα πιστέψεις μπαρμπά Θωμά άπιστε
και θα σηκωθείς όπως όπως
τσακισμένος να πας στο χωράφι
που ήδη από ώρα οι άλλοι δουλεύουνε
και μαζεύουν το χιονάτο μπαμπάκι".