Διαπίστωση εκ των υστέρων

Τώρα που πέρασε καιρός

και έχω κάπως ηρεμήσει και ανασυγκροτηθεί

αναστοχάζομαι καμμιά φορά

τα περασμένα χρόνια τα -αλίμονο- πολλά

αλόγιστης της χρήσης

πού 'χε επηρρεάσει τη ζωή μου

διαστρεβλώνοντας την κάθε μέρα

την πραγματικότητα...

έτσι μόλις προχτές κατάλαβα

πώς ό,τι νόμιζα για γκρίνια κ' υστερίες και μουρμούρα

φράσεις που μού 'λεγαν γυναίκες διάφορες

"πολύ άδικα (ή πολύ αυστηρά) με κρίνεις"

"καθόλου πια σημασία δε μου δίνεις"

"μη φεύγεις, μη μ' αφήνεις"

"γιατί όλο έξω απ' τον κόσμο σου με κλείνεις;"

 και τέτοια...

έτσι δεν ήταν, σαν το εννόησα μου σπάραξε η καρδιά

όλες (ή μήπως ήταν μία μοναχά) το ίδιο λέγαν

και με παρακαλούσαν

"μην πίνεις άλλο, σε παρακαλώ

μην πίνεις, μην πίνεις, μην πίνεις!"...