Νωθρά κουνούπια το Νοέμβρη

Κουνούπια το Νοέμβρη

πού ξεφυτρώσατε εσείς;

την ύπαρξη σας είχαμε ξεχάσει

από τότε που άλλαξ' ο καιρός

φαίνεται οι πρόσκαιρες, πρόσφατες

απροσδόκητες οι ζέστες

σε συνδυασμό με την πολλή 

την υγρασία είν' η αιτία

οι τελευταίοι της γενιάς σας είσαστε 

οι τελευταίοι μιας εποχής

με όλα τα ενοχλητικά γνωρίσματα ωστόσο

το δαιμονισμένο βούισμα μες στ΄αυτί

την ώρα που κοιμάσαι

τα τσιμπήματα, τη φαγούρα που σε ξυπνούν

και νυσταγμένος ψάχνεις

πού στο καλό αποθήκευσες τ΄αντικουνουπικά

τη λοσιόν, τις ταμπλέτες, τα φιδάκια...

στον τοίχο είστε ορατά άμα το φως ανάψει

και κάπως διαφορετικά απ' τα προγονικά αδέρφια σας

πιο νωχελικά, σα ναρκωμένα

όχι με τα ταχύτατα αντανακλαστικά

που τά 'κανε να εξαφανίζονται

και να ξεφεύγουν απ΄την τεντωμένη την παλάμη

που χτύπαε να τα συνθλίψει μα έβρισκε κενό...

Α! νωθρά κουνούπια του Νοέμβρη

μη σας γελά που τώρα

για σας μιλώ με τρόπο μπορεί ρομαντικό

ή κ' ίσως ακόμα κάπως ποιητικό...

Σα βρω την ευκαιρία

χωρίς αιδώ καμμία

ή δισταγμό ή τύψη

μ' αμείλικτο το χέρι

σας λειώνω, σας πατώ.