Κατά βάθος, τό ΄ξερα
αυτές τίς λίγες, μα πόσο ωραίες μέρες
των απροσδόκητων και προωθημένων μες στο χρόνο διακοπών
πως τ΄ όρνιο πρέπει κάπου νά ΄ταν κρυμμένο
και να τώρα, βράδυ της επιστροφής
που πάλι φανερώθηκε
μπήγει τα νύχια σουβλερά
και με το ράμφος κοφτερό
τσιμπάει, δαγκώνει, κόβει, τρώει
πεινασμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου