Σπίρτο

Ένα μισοκαμμένο σπίρτο
αίφνης με έκπληξη εντόπισα
στον πάτο του σουρωτηριού
μέσω του οποίου διοχετεύω
το λειωμένο το κερί απ' το κατσαρολάκι
προς τα αυτοσχέδια καλούπια
ότι ασχολούμαι με το έργο αυτό
περί τα δεκαπέντε και πλέον χρόνια τώρα
δηλαδή την ανακύκλωση κεριών
που πάει να πει μαζεύω
από φίλους και γνωστούς
τα χρησιμοποιημένα τους κεριά
τα υπολείμματα, τα αποκέρια
και τα χυτεύω εκ νέου
προσθέτοντας αν χρειασθεί ως πρώτη ύλη
κομμάτια από πλάκες παραφίνης
που προμηθεύομαι από κηροπωλεία
στην κεντρική της πόλης αγορά
καθώς ίσως και άρωμα ή χρώμα
κι έτσι φτιάχνω νέα κεριά
το αποτέλεσμα να πω
δεν είναι αισθητικά και τεχνικά το αρτιότερο
όπως και όλα μ' όσα καταπιάνομαι
όμως θέλω να πιστεύω
πως του κόπου μου τα προϊόντα
με τρόπο τίμιο το έργο τους επιτελούν
και ευαρεστούνται όσοι ως δώρα τα λαμβάνουν
έτσι τουλάχιστον μου λεν
και θέλω να πιστεύω ειν' αλήθεια
βρε! είπα μέσα μου, πού βρέθηκε αυτό
μες στο κερί εμφωλευμένο
ίσως, θυμήθηκα μετά, μια αποκρουστική πολύ συνήθεια
κάποιες φορές στο παρελθόν που είχα εντοπίσει
αφού ανάψει το κερί
ορισμένοι κει δίπλα στο φυτίλι
αφήνουνε το σπίρτο
μαζί με άλλα πιο παλιά
και έτσι να δημιουργούν
πάνω στο απ' τη φύση ένα ζεστό
και όμορφο αντικείμενο
μια επικάλυψη ασχήμιας
με όλα αυτά τ' αποκαΐδια
που γίνονται σταδιακά ένα σώμα
και μένουνε εκεί για πάντα κολλημένα
ως το κερί να σώσει
ή απ' την άλλη, ετούτη τη συγκεκριμένη τη φορά
μπορεί να ήταν μια μοναδική
ίσως τυχαία στιγμή αφηρημάδας
ή μήπως νά 'καψε τα δάχτυλα
το σπίρτο του ιδιοκτήτη
και νά 'πεσε εκεί
κι ύστερα να ξεχάστηκε
σε κάθε όμως περίπτωση
όποια ή όποιος και να έπραξε
ετούτη την ασχήμια ή αμέλεια
εν τέλει μερίμνησε και σκέφτηκε
"για κείνον που φτιάχνει τα κεριά"
και φύλαξε σε μια γωνιά
όσα είχε μαζέψει
κ' είτε αυτοπροσώπως ή μέσω κάποιου τρίτου
την παρακαταθήκη του παρέδωσε
προς αναδημιουργία
που εντός της επεριελάμβανε
κι αυτό το ταπεινό αντικείμενο
που μ' έκανε όλα τούτα ν' αναλογιστώ
και να επιβεβαιώσω την ισχύ
μια σκέψης και παλιάς πεποίθησης μου
πως ότι δηλαδή
τίποτα δε χάνεται
ούτε και τίποτα ξεχνιέται.