Τέτοιο ον αρχέγονο
δεκάδες εκατομμύρια σου λέει
έτη πάνω στη γη
επέζησε συντριπτικών
καταστροφών μοιραίων
κι ενώ αμέτρητα άλλα είδη
έχουν εξαφανιστεί
αυτός παρών ακόμα
και ειδικώτερα 'δω πέρα
σε τούτον τον τρανό
τεράστιο ποταμό
που σχεδόν μία ήπειρο
στα δύο σχίζει
λίκνο ενός αδιαννόητου πολιτισμού
τον έχουνε διαπλεύσει στρατηλάτες
ήρωες, αυτοκράτορες, θεοί
ανέκαθεν τόπος του συναφιού του
μόνο που τούτος δω
δε μοιάζει με τους άλλους
και διαφέρει κατά τρόπον δυστυχώς
οπού 'ναι ντροπή και όνειδος
διότι πού ακούστηκε; πέστε μου ειλικρινά
ένας τέτοιος να φοβάται
τους νεροβούβαλους που ξελημεριάζουν στο ποτάμι
τις αντιλόπες που στις όχτες
έρχουνται να πιουν νερό
τους κορμοράνους και τους ερωδιούς
τις ρηχές φελούκες των φελάχων
τα χέλια και τους γουλιανούς
ως και τα βατράχια τα σιχαμερά
κι αντί όπως η ράτσα του προστάζει
αφού περάσει ώρες στο καρτέρι
καίρια να χιμήξει
και ν' αφανίσει και να θερίσει
ό,τι στο δρόμο του βρεθεί
ατρόμητος μπροστά απ' όλους κυνηγός
αιμοσταγής, αδίστακτος φονέας...
παρά αντ' αυτών να κρύβεται
στα βούρλα και τις λασπουριές
να σκιάζεται με το παραμικρό
κι ολοταχώς να φεύγει
τρεφόμενος εν τέλει - τί ντροπή!
με αποφάγια - άμα βρει - των αλλονών
...πόση κατάντια!
Στον αντίποδα του θρύλου
ο κροκοδειλός του Νείλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου