Η απόχρωση

Αγαπητοί αναγνώστες, φίλοι και επισκέπτες, το ιστολόγιο έχει σήμερα επέτειο 10 ετών από την ίδρυση του. Σας ευχαριστούμε και ευχόμαστε και εις άλλα με υγεία.

Το διάλεξα επίτηδες ιδιαίτερο

με μια απόχρωση βαθέος ερυθρού

σε ανάμιξη με ένα εκτυφλωτικό πορτοκαλί

μαλακό στην αφή, απαλό στο άγγιγμα

με μια βελούδινη υφή

εύχρηστο, εύκαμπτο, ευέλικτο

αλήθεια μου άρεσε πολύ

κι αντίθεση όμορφη που κάνανε

οι επάλληλες του τυλιγάδες
στις οργιαστικές ανάμεσα

πυκνές τις πρασινάδες

Πρόθυμο στην αρχή και πιστό

για τον κοινό σκοπό

μαζί μου να πασχίζει

πειθήνιο τις κινήσεις μου

αυτό ακολουθούσε και μάλιστα

σημαντικά με διευκόλυνε - τόσο χαιρόμουν!

πόσο φτουράει η δουλειά σκεφτόμουν

και πόσο γίνεται ευχάριστα

όποιος με βλέπει τώρα

σίγουρα πρέπει να επικροτεί

και - ίσως με φθόνο - να με μακαρίζει

μα λίγο – λίγο αρχίσαν τα προβλήματα

μάγκωνε, έστριβε

αντιστεκόταν κάθε δυο και τρεις

και σε χίλιες μεριές έπιανε να τσακίζει

αντί να με βοηθά κατέληξε

πλέον να με εμποδίζει

ειλικρινά δεν τον καταλαβαίνω

τον τρόπο τον εριστικό

το πείσμα το σαδιστικό

λες κι έχει κάποια

μαζί μου προηγούμενα

και θέλει τόσο να με εκνευρίζει

πώς είπατε;... σα να ακούτε είναι

που έχει αρχίζει να μου τη σφυρίζει;

τη βίδα που λασκάρει την ακούτε οπού τρίζει;

Κι εγώ σας λέω είναι ένα τέρας που με ταλαιπωρεί

με αγανακτεί, άνευ ελέους με ταλανίζει...

το λάστιχο ποτίσματος μισώ

ότι φριχτά με βασανίζει.