Δόκιμος ναύτης ξηράς ονειρεύεται

Αχ! νά ΄τανε λέει μια μέρα

(και νύχτα νά 'τανε ας ήτανε πάλι)

και να λυνότανε λέει η χερσόνησος

η στενή λωρίδα-λώρος γης να κοβόταν

με τη στεριά που την ενώνει και ν΄αποχωριζόταν

και να ξεκίναγε να πλέει

να κυλάει αργά στα νερά

στα νησιά ανάμεσα

στην Κυρά, τη Δορούσα, το Αγκίστρι

την Αίγινα, τη Μονή, τη Μετόπη

να κουνιούνται, να βουΐζουν

τα φυλλώματα των πεύκων στις πλαγιές

όπως τα πανιά στα ξάρτια

και τα ιδιαίτερα χρώματα

των ηφαιστειακών εδαφών

της πετρωμένης λάβας

μια όψη ξεχωριστή να δίνουνε

απόκοσμη κάπως και επιβλητική

και πάντως αλλιώτικη

από κάθε άλλου πλωτού

που στον Αργοσαρωνικό ταξιδεύει

κι από τα σωθικά της γης

(ως του αμπαριού απ' τα βάθη)

να εκλύονται πίδακες θερμοί και δύσοσμοι

από ύδατα θειώδη

αποθαρρύνοντας επίδοξους

γύρω πειρατές

που υπολογίζανε ρεσάλτο

και σαν νυχτώσει τα φωτάκια των χωριών

αυτών που είναι στα βουνά

κι αυτών στην παραλία

να ξεχωρίζουν όπως φώτα καραβιού

του καταστρώματος, της γέφυρας

του ιστού ή του φουγάρου

ας πάνω εκεί λίγο καιρό

να πελαγοδρομώ κι ας πέθενα

στη θάλασσα να αρμενίζω

εν πλω, στα Μέθενα.

2 και 3 Ιουνίου '013

Όρως Πάρνων-δάσος Σκυρίτιδας, Τρίπολη, Αρκαδία

Άγιος Θωμάς - Μαρούσι, Νεάπολη-Εξάρχεια, Αθήνα

Σημ. 1: Η ιδέα του πλοίου νησιού

ασφαλώς δεν είναι πρωτότυπη

και άλλοι πολλοί

καλύτεροι πολύ

την έχουν προηγουμένως

συλλάβει κι αναπτύξει

εκείνο που δεν ξέρω είναι εάν

για πλοίο-χερσόνησο

έχει κανείς ξαναμιλήσει

ωστόσο σταματάω εδώ

γιατί πληθαίνουν,ακούω, οι φωνές

που λένε για μια αέναη, αθεράπευτη ροπή

στη στείρα όλο μίμηση και τη λογοκλοπή.

Σημ. 2: Τη χερσόνησο (και την πόλη) των Μεθάνων, οι ντόπιοι την προφέρουν "Μέθενα", ότι προέρχεται από εκεί "Μεθενίτικο" και τους καταγόμενους από την περιοχή αλλά και τους επισκέπτες - πολύ φίλους του τόπου "Μεθενίτες".