(Στίχοι παραδοσιακού ιρλανδικού τραγουδιού με θέμα τις χαρές, μα και τους κινδύνους, της πόσης και του αλκοόλ. Ο πρωτότυπος τίτλος "`Johny Jump Up" είναι - υποτίθεται - η μάρκα δυνατού οινοπνευματώδους.
Οι αγγλόφωνοι στίχοι εδώ: http://www.thebards.net/music/lyrics/Johnny_Jump_Up.shtml
Και μία από τις πιο γνωστές εκτελέσεις, από τον διάσημο Ιρλανδό τραγουδιστή Κρίστυ Μουρ, εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=H0i_TXx7Z-Y
Μετάφραση: Χ.Δ.Τ.)
Για ένα πάθημα μου θα σας πω ιστορία
έγινε στην πόλη του Κορκ (1) κοντά στην παραλία
λαμπρός ήταν ο ήλιος και η μέρα ζεστή
κι έτσι κι εγώ μια μπυρίτσα είχα ορεχτεί
Μπαίνω στην παμπ και ζητάω ένα μπουκάλι
μα ο μπάρμαν λέει "τέλος, δεν έχουμε άλλη!
έχω τζιν, έχω ουίσκυ καλό απ' το βαρέλι
κι έχω κι ένα μηλόκρασο, γλυκό σαν το μέλι"
Ποτέ πια, ποτέ πια, ποτέ πια ξανά
ας φτάσω εκατό μα κι εκατόν εννιά
σωριάστηκα κάτω στο πάτωμα - γκαπ!
μόλις ήπια μια κούπα Τζονυτζαμπάπ
Και σαν πίνω την τρίτη βγαίνω στην αυλή
βλέπω τον Μπρόντυ, τον μπάτσο, με σκούρα στολή
"Έλα 'δω νεαρέ", μού 'πε, "εγώ είμ' ο νόμος!"
έφαγε τέτοια μπουνιά που μου πόνεσε ο ώμος
Με τα μούτρα στη λάσπη έπεσε - φλαπ!
δεν τον βάρεσα εγώ - ήταν ο Τζονυτζαμπάπ
Έφυγα, πήγα πάλι στην παραλία
ένας σακάτης περπάταγε με δυσκολία
"Βόηθα παλλικάρι μου, έναν ανάπηρο γέρο,
στο μπαρ Κέλτικος Κόμπος πάω, ξέρεις;" - "Το ξέρω"
κατεβάζει μια κούπα κι όλοι τόνε κοιτάν
να πετάει τη μαγκούρα και να χορεύει καν καν
Ανηφορίζω το δρόμο να βρω έναν φίλο καλόν
σε ίδρυμα ήτανε κλεισμένος τρελλών
τον άμοιρο, τον είχαν - την αλήθεια θα πω
σε σιδερένιο κλουβί από παντού σφαλιστό
Κι ο φρουρός κοροϊδεύοντας λέει "Πες, αν μπορείς:
την παχιά φακή έφαγε ο παπάς ο παχύς"
"Ω φίλε πες τους: δεν είμαι, δεν είμαι τρελλός
μια γουλίτσα ήπια μόνο ο αμαρτωλός"
Κάποιος Μακ Ναμπ πλακώθηκε στο ορυχείο
σκοτωμένον τον σύρανε έξω άλλοι δύο
τους νεκροθάφτες περίμεναν να τον μετρήσουν
κι η γυναίκα στο σπίτι τον πήρε να ξενυχτήσουν (2)
Τα μεσάνυχτα η μπύρα ποτάμι κυλούσε
το πτώμα σηκώθηκε και στην παρέα μιλούσε
στα μούτρα την πόρτα θα μου κλείσουνε - μπαπ!
στον παράδεισο αν δεν πάω λίγο Τζονυτζαμπάπ
Αν λοιπόν πάτε κάτω στου Κορκ την πόλη
στην παμπ να μη μπείτε, ακούστε με όλοι
και ποτήρι μην υψώσετε με τίποτα - απ!
είναι ποτό του διαβόλου το Τζονυτζαμπάπ.
Σημειώσεις:
1) παραθαλάσσια πόλη στη νότια Ιρλανδία
2) τα παραδοσιακά ιρλανδικά "ξενυχτίσματα" (wakes) των νεκρών, παίρνουν συνήθως χαρακτήρα γιορτής, με φαγητό και ποτό, με αφηγήσεις αστείων περιστατικών από τη ζωή του μεταστάντος, γέλια και τραγούδια. Τα δικά μας, ελληνικά ξενυχτίσματα, έχουν πιο τραγικό χαρακτήρα
Οι αγγλόφωνοι στίχοι εδώ: http://www.thebards.net/music/lyrics/Johnny_Jump_Up.shtml
Και μία από τις πιο γνωστές εκτελέσεις, από τον διάσημο Ιρλανδό τραγουδιστή Κρίστυ Μουρ, εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=H0i_TXx7Z-Y
Μετάφραση: Χ.Δ.Τ.)
Για ένα πάθημα μου θα σας πω ιστορία
έγινε στην πόλη του Κορκ (1) κοντά στην παραλία
λαμπρός ήταν ο ήλιος και η μέρα ζεστή
κι έτσι κι εγώ μια μπυρίτσα είχα ορεχτεί
Μπαίνω στην παμπ και ζητάω ένα μπουκάλι
μα ο μπάρμαν λέει "τέλος, δεν έχουμε άλλη!
έχω τζιν, έχω ουίσκυ καλό απ' το βαρέλι
κι έχω κι ένα μηλόκρασο, γλυκό σαν το μέλι"
Ποτέ πια, ποτέ πια, ποτέ πια ξανά
ας φτάσω εκατό μα κι εκατόν εννιά
σωριάστηκα κάτω στο πάτωμα - γκαπ!
μόλις ήπια μια κούπα Τζονυτζαμπάπ
Και σαν πίνω την τρίτη βγαίνω στην αυλή
βλέπω τον Μπρόντυ, τον μπάτσο, με σκούρα στολή
"Έλα 'δω νεαρέ", μού 'πε, "εγώ είμ' ο νόμος!"
έφαγε τέτοια μπουνιά που μου πόνεσε ο ώμος
Με τα μούτρα στη λάσπη έπεσε - φλαπ!
δεν τον βάρεσα εγώ - ήταν ο Τζονυτζαμπάπ
Έφυγα, πήγα πάλι στην παραλία
ένας σακάτης περπάταγε με δυσκολία
"Βόηθα παλλικάρι μου, έναν ανάπηρο γέρο,
στο μπαρ Κέλτικος Κόμπος πάω, ξέρεις;" - "Το ξέρω"
κατεβάζει μια κούπα κι όλοι τόνε κοιτάν
να πετάει τη μαγκούρα και να χορεύει καν καν
Ανηφορίζω το δρόμο να βρω έναν φίλο καλόν
σε ίδρυμα ήτανε κλεισμένος τρελλών
τον άμοιρο, τον είχαν - την αλήθεια θα πω
σε σιδερένιο κλουβί από παντού σφαλιστό
Κι ο φρουρός κοροϊδεύοντας λέει "Πες, αν μπορείς:
την παχιά φακή έφαγε ο παπάς ο παχύς"
"Ω φίλε πες τους: δεν είμαι, δεν είμαι τρελλός
μια γουλίτσα ήπια μόνο ο αμαρτωλός"
Κάποιος Μακ Ναμπ πλακώθηκε στο ορυχείο
σκοτωμένον τον σύρανε έξω άλλοι δύο
τους νεκροθάφτες περίμεναν να τον μετρήσουν
κι η γυναίκα στο σπίτι τον πήρε να ξενυχτήσουν (2)
Τα μεσάνυχτα η μπύρα ποτάμι κυλούσε
το πτώμα σηκώθηκε και στην παρέα μιλούσε
στα μούτρα την πόρτα θα μου κλείσουνε - μπαπ!
στον παράδεισο αν δεν πάω λίγο Τζονυτζαμπάπ
Αν λοιπόν πάτε κάτω στου Κορκ την πόλη
στην παμπ να μη μπείτε, ακούστε με όλοι
και ποτήρι μην υψώσετε με τίποτα - απ!
είναι ποτό του διαβόλου το Τζονυτζαμπάπ.
Σημειώσεις:
1) παραθαλάσσια πόλη στη νότια Ιρλανδία
2) τα παραδοσιακά ιρλανδικά "ξενυχτίσματα" (wakes) των νεκρών, παίρνουν συνήθως χαρακτήρα γιορτής, με φαγητό και ποτό, με αφηγήσεις αστείων περιστατικών από τη ζωή του μεταστάντος, γέλια και τραγούδια. Τα δικά μας, ελληνικά ξενυχτίσματα, έχουν πιο τραγικό χαρακτήρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου